Narośl na prawym migdale. Czy to może być rak? Witam. Mam poważny problem, tak mi się wydaje. Zachrowałam na anginę, złe samopoczucie, ciągła gorączka 39*, na prawym migdale pojawiły się gulki wielkości główki od zapałki i widoczna była głęboko zalegająca wydzielina ropna. Prawy migdał był lekko większy od lewego. Rak kolczystokomórkowy – bardzo inwazyjna, złośliwa zmiana, w postaci guzów skóry, umiejscowiona na ogół na nieowłosionych lub słabo owłosionych miejscach ciała. Nowotwór wykazuje mocne tendencje do naciekania okolicznych tkanek. Rak skóry u psa – objawy. Zmiany nowotworowe skóry u psów mogą przybierać różne formy. Narośl na skórze. Co to jest pomóżcie nie wiem gdzie mam się z tym zgłosić Narośl u psa POMOCY 2013-05-05 00:51:02; Narośl na łapce :(2015-04-28 18:32:28; Guzki na skórze psa nie mogą stanowić zagrożenia dla życia, jeśli jest to łagodny nowotwór lub jakiś uraz. Mogą być również niezwykle niebezpieczne, a nieleczone mogą być śmiertelne. Wykrycie jakiegokolwiek guzka na ciele zwierzęcia jest powodem do wizyty u lekarza w celu postawienia diagnozy i ustalenia taktyki leczenia. Dzień dobry, jakiś czas temu zauważyłem dziwną narośl na łapie mojego psa (na jej poduszce). Specjalista z którym konsultowałem ten przypadek kazał obserwować tę zmianę i w razie czego zgłosić się za jakiś czas. Od tamtej pory, a minęło już trochę czasu, zmiana ta nie zmieniła się w ogóle. Co to może być? Obserwowany zasięg dirofilariozy przesuwa się na północ, co jest prawdopodobnie skutkiem globalnego ocieplenia (8). U ludzi natomiast nicienie D. repens często są znajdowane w okolicach oczu, w tym w skórze powiek (1, 18, 19, 20). Przypuszczalnie jest to spowodowane faktem, że człowiek nie jest typowym żywicielem dirofilarii, lecz Zmniejszył się. Co jakiś czas się powiększa i zmniejsza, ale dzisiaj już był bardzo duży, dlatego się zaniepokoiłam. Psa to nie boli, nie zauważa tego, w ogóle się tym nie interesuje. Załączam zdjęcia. Na zdjęciu nie wygląda to tak źle, ale na żywo jest bardziej czerwono różowe i większe. Po kliknięciu, zdjęcie się Narośl na skórze u kota. Witam mam kota 8 letniego, szczepiony, wysterylizowany, nie wychodzący na dwór. Nigdy nie miał problemów ze zdrowiem. Zachowuje się bez zmian, je i pije normalnie. Ostatnio zauważyłam u niego małą narośl na skórze wielkości ok 4mm. Nie wyglada żeby się narazie powiększała w centralnym miejscu wyrasta Być może wiesz, jak wyglądają pchły na psach, ale nie jesteś pewien, czym są czarne plamki na psiej skórze? Jeśli tak, to nie jesteś jedyny, zwłaszcza jeśli jesteś właścicielem psa po raz pierwszy. Dzień dobry, posiadam 5 letniego psa rasy shar-pei. Nigdy nie miałam z nim żadnych problemów zdrowotnych ale od jakiegoś czasu ok miesiąca niepokoi mnie zmiana na szyi u mojego psiaka. Początkowo myślałam, że coś go ugryzło bo wyglądało jak mały bąbel i było w odcieniu czerwony z czasem bladło a teraz zrobiło się jasno brązowe. Pod palcami jest mało co wyczuwalne i Zu9re. Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Rak skóry - przyczyny Rak skóry - częstość występowania Rak skóry – objawy i rozwój Rak skóry - stany przedrakowe Objawy raka skóry - rogowacenie słoneczne Objawy raka skóry - róg skórny Objawy raka skóry - skóra pergaminowata i barwnikowa Objawy raka skóry - radiodermia Objawy raka skóry - rogowacenie chemiczne Objawy raka skóry - rogowacenie białe Rak skóry – rodzaje Rak skóry – profilaktyka Rak skóry - leczenie Rak skóry - rokowania Rak skóry - przyczyny Rodzaje nowotworów złośliwych skóry wyróżnia się na podstawie objawów oraz ich pochodzenia z poszczególnych warstw skóry. Najczęściej diagnozowanym rakiem skóry jest rak podstawnokomórkowy, który stanowi najmniejsze zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Zdecydowanie rzadziej występuje rak kolczystokomórkowy, który wcześnie rozpoznany i usunięty jest całkowicie wyleczalny. Najrzadszym zaś rakiem skóry z tej grupy jest czerniak. To najbardziej niebezpieczna odmiana nowotworu skóry. Czerniak jest nowotworem złośliwym, ale nie jest rakiem, ponieważ jego pochodzenie jest nienabłonkowe. Przyczyną rozwoju raka podstawnokomórkowego skóry jest wadliwy rozrost komórek w głębokiej warstwie naskórka. Z kolei zmiany występujące w środkowej warstwie naskórka są przyczyną raka kolczystokomórkowego. Czerniak natomiast powstaje w wyniku modyfikacji w komórkach pigmentowych. Główną przyczyną powstawania i rozwoju tych zmian jest ekspozycja skóry na działanie promieniowania UV, czyli na promienie słoneczne. Spektrum UV obejmuje: UVA – o długości fali 320-400 nm; UVB – o długości fali 280-320 nm; UVC – o długości fali 200-280 nm. Najbardziej mutagenna frakcja UVB jest pochłaniana przez DNA keratynocytów, powodując zaburzenia regulacji genów tkankowych, liczne mutacje i w konsekwencji transformację nowotworową komórek. Natomiast korzystanie z urządzeń emitujących UVA (np. solaria), powoduje sytuację, w której UVA działa synergistycznie z UVB i nasila jego szkodliwe działanie na skórę. Czynnikami, które zwiększają ryzyko zachorowania na raka skóry są: jasna karnacja; uwarunkowania genetyczne; immunosupresja; wiek powyżej 40 lat; długotrwała ekspozycja na arsen, smołę pogazową, pochodne węglowodorów aromatycznych; środki światłouczulające (np. psolaren); przewlekłe drażnienie skóry w wyniku urazów, przewlekłe procesy zapalne, blizny (często pooparzeniowe); niektóre infekcje wirusowe (wirus brodawczaka ludzkiego, rak podstawnokomórkowy, rak z komórek Merkla). Jak wybrać właściwe okulary przeciwsłoneczne? Sprawdź: Jak rozpoznać dobre okulary przeciwsłoneczne? Ważne rady okulisty Rak skóry - częstość występowania Rak skóry to choroba, która stanowi 8-10% wszystkich diagnozowanych nowotworów złośliwych, w tym 70-80% to raki podstawnokomórkowe, a ok. 20% to raki kolczystokomórkowe. Rak skóry najczęściej dotyka pacjentów, którzy żyją w krajach słonecznych, takich jak Australia czy południowe regiony Stanów Zjednoczonych. W ostatnich latach jednak znacznie i stale zwiększa się liczba zachorowań na raka skóry w Europie. Wirus brodawczaka ludzkiego a rak skóry. Sprawdź: Wirus brodawczaka związany z rakiem skóry Rak skóry – objawy i rozwój Nowotwór skóry, jak i każdy inny, nie powstaje od razu. Poprzedzają go zmiany przedrakowe, które mogą przekształcić się w czerniaka lub w raka skóry. Jest to proces długotrwały i wielostopniowy, trudno zatem przewidzieć, po jakim czasie od pojawienia się zmiany chorobowej na skórze może dojść do powstania nowotworu. Nie wiadomo też dokładnie, czy każda nietypowa zmiana na skórze przekształci się w nowotwór skóry, czy też ustąpi samoistnie. W związku z tym trudno odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie, jak wygląda rak skóry czy też mówić o typowych dla raka skóry objawach. Żadnej z niepokojących zmian skórnych nie można jednak zlekceważyć. Jeśli zaobserwujesz u siebie jakąkolwiek z poniżej opisanych zmian, koniecznie skontaktuj się z dermatologiem w celu przeprowadzenia szerszej diagnostyki klinicznej. Co warto wiedzieć o czerniaku? Przeczytaj: Czerniak – niebezpieczny nowotwór widoczny dla oka Rak skóry - stany przedrakowe Do stanów przedrakowych, które często stanowią podłoże procesu nowotworowego, zalicza się liczne zmiany skórne, zwykle związane z działaniem światła słonecznego i promieni UV, takie jak: rogowacenie słoneczne; róg skórny; skórę pergaminowatą i barwnikową; radiodermię; rogowacenie chemiczne; rogowacenie białe. Objawy raka skóry - rogowacenie słoneczne Najczęściej powstaje u osób starszych i/lub przewlekle narażonych na działanie promieni słonecznych, rzadziej u osób młodszych. Rogowacenie słoneczne jest wynikiem częstej i długotrwałej ekspozycji na promienie słoneczne. Niejednokrotnie jest to związane z wykonywanym zawodem lub uprawianym sportem (żeglarze, rolnicy, budowlańcy). Rogowacenie słoneczne najczęściej pojawia się po kilkunastu, kilkudziesięciu latach. Na skórze, która staje się sucha, łuszczy się i traci sprężystość, pojawiają się szaro-żółte przebarwienia. Zmiany znajdują się najczęściej na skórze twarzy i głowy (zwłaszcza na czole, skroniach, uszach, łysinie u mężczyzn, małżowinach usznych), rzadziej na rękach, podudziach i przedramionach. Na zmienionej skórze pojawiają się pojedyncze lub mnogie ogniska rogowacenia - suche, czasami o nierównej powierzchni, zwykle o średnicy kilku milimetrów. Zrogowacenia ściśle przylegają do skóry, a w przypadku ich zdrapania pojawia się różowa, sącząca lub lekko krwawiąca powierzchnia. Wykwity takie mogą utrzymywać się wiele lat. W części przypadków mogą być podstawą do rozwoju nowotworu skóry, o czym świadczy ich powiększanie się, naciekanie podstawy (obwódka zapalna, stwardnienie) i skłonność do krwawienia, pojawiająca się nawet po tak drobnym urazie, jak wytarcie skóry ręcznikiem. W przypadkach wątpliwych leczenie jest poprzedzone badaniem histologicznym, czyli pobraniem wycinka do badania. Jeśli nie ma cech przejścia w nowotwór skóry, stosuje się zamrażanie płynnym azotem, terapię fotodynamiczną lub maść 5-fluorouracylową. Jeśli dane cechy występują, leczenie polega na głębszym zamrażaniu płynnym azotem lub chirurgicznym usunięciu zmiany. Najważniejsza okazuje się jednak profilaktyka: stosowanie kremów z filtrem, najlepiej o wskaźniku protekcji 50. Jak może objawiać się rak? Sprawdź: Pięć nietypowych oznak raka skóry Objawy raka skóry - róg skórny Róg skórny jest odmianą rogowacenia słonecznego. Wywołują go te same czynniki, co co przy rogowaceniu starczym. U dzieci róg skórny może powstawać na podłożu stanu zapalnego i długiego drażnienia, nie jest jednak zmianą przednowotworową. Żółtobrunatny róg skórny o chropowatej powierzchni może przybierać różne kształty – stożkowe lub nieregularny. Niekiedy wyglądem przypomina rogi zwierząt. Zwykle nie są to zmiany duże, ich podstawa ma średnicę kilku milimetrów. Róg skórny najczęściej pojawia się na twarzy, owłosionej skórze głowy i odsłoniętych częściach kończyn. U osób starszych w 10-20% przypadków z rogów skórnych rozwijają się nowotwory skóry. Tego typu zmiany powinny być usuwane chirurgicznie i poddane badaniom histopatologicznym. Innym rodzajem leczenia jest elektrokoagulacja, czyli metoda polegająca na ścięciu białka za pomocą łuku elektrycznego, stosowana także do usuwania innych zmian skórnych, włókniaków czy brodawek. Jak terapia hormonalna wpływa na rozwój raka skóry? Sprawdź: Terapia hormonalna może zwiększać ryzyko raka skóry Objawy raka skóry - skóra pergaminowata i barwnikowa To rzadkie schorzenie genetyczne, występujące najczęściej w przypadku pokrewieństwa rodziców i cechujące się znaczną nadwrażliwością na światło słoneczne. W miejscach narażonych na działanie słońca (twarz, kończyny) pojawiają się duże plamy barwnikowe i bardzo liczne piegi, a także odbarwienia i teleangiektazje, co nadaje skórze pstry wygląd. W efekcie skóra chorych od wczesnego dzieciństwa, od pierwszej ekspozycji na działanie słońca jest w znacznym stopniu pozbawiona zdolności regeneracji. Stąd bardzo szybko dochodzi do rozwoju różnych nowotworów skóry: mięsaków, brodawczaków, raków i czerniaków. W ciężkich postaciach schorzenia zmianom skórnym mogą towarzyszyć inne zaburzenia rozwojowe dotyczące przede wszystkim ośrodkowego układu nerwowego. Jak na razie nieznane są metody leczenia tego schorzenia. Niezbędne jest unikanie ekspozycji skóry na słońce i stosowanie kremów z filtrami o wskaźniku protekcji 60, co powinno być stosowane od wczesnego dzieciństwa. Ważne jest także wczesne chirurgiczne usuwanie zmian przednowotworowych. Dobre rezultaty przynosi również zamrażanie płynnym azotem. Czy choroba Parkinsona wpływa na rozwój raka skóry? Przeczytaj: Ryzyko raka skóry wyższe u chorych na Parkinsona Objawy raka skóry - radiodermia Radiodermia to termin określający zmiany skórne powstałe w wyniku przewlekle stosowanych naświetlań promieniami Roentgena (często u chorych leczonych tym promieniowaniem), a także u osób narażonych na nie w pracy zawodowej. Zmiany te, nazywane też odczynami porentgenowskimi (radiodermitis) to nierównomierne stwardnienia i zrogowacenia skóry z odbarwieniami, przebarwieniami, teleangiektazjami i bardzo trudno gojącymi się owrzodzeniami. Te ogniska w 20% przypadków przekształcają się w zmiany nowotworowe. Leczenie polega na ich chirurgicznym usunięciu lub zamrażaniu płynnym azotem. Objawy raka skóry - rogowacenie chemiczne Są to zmiany skórne typu rogowacenia słonecznego. W przypadkach związanych z zażywaniem arsenu (w następstwie zażywania arsenu jako leku, nadmiernej zawartości arsenu w wodzie, kontaktu z arsenem nieorganicznym w pracy zawodowej) wykwity w postaci odbarwień i przebarwień są umiejscowione głównie na dłoniach i podeszwach, rzadziej na powierzchniach grzbietowych, twarzy i tułowiu. W przypadku kontaktu zawodowego z przetworami smoły pogazowej i nieoczyszczoną parafiną - na rękach, twarzy i mosznie. Leczenie polega na stosowaniu pochodnych witaminy A oraz usuwaniu chirurgicznym lub zamrażaniu płynnym azotem. Czym jest arsen i jak wpływa na organizm człowieka? Arsen - co to za substancja, jakie są jej właściwości i czy jest szkodliwa? Objawy raka skóry - rogowacenie białe Rogowacenie białe to termin określający białe plamy lub smugi o nieco szorstkiej, pobruzdowanej powierzchni umiejscowione na błonie śluzowej policzków, języku i wargach oraz narządach płciowych - u kobiet dotyczy głównie warg sromowych, a u mężczyzn napletka i rowka zażołędnego. U kobiet zmiany częściej niż w jamie ustnej występują na narządach płciowych, u mężczyzn jest odwrotnie. Rogowacenie białe może przebiegać bezobjawowo albo powodować uczucie wysychania i ściągania śluzówek, a czasem pieczenia. Rozwojowi choroby w jamie ustnej sprzyja jej zła higiena, palenie tytoniu, przewlekłe drażnienie niedopasowanymi protezami lub zębami próchniczymi. Zmiany te w połowie przypadków mają tendencję do przechodzenia w nowotwory, szczególnie jeśli zlokalizowane są na sromie. W jamie ustnej około 10% wykwitów skórnych przechodzi transformację nowotworową, o czym świadczyć mogą pojawiające się na błonach śluzowych nadżerki i owrzodzenia. Na początku leczenia rogowacenia białego usuwa się czynniki drażniące - należy dopasować protezy, wyleczyć zęby, rzucić palenie, poprawić higienę jamy ustnej. W leczeniu zewnętrznym stosuje się retinoidy. W innych przypadkach konieczne jest zamrażanie płynnym azotem lub chirurgicznie usuwanie zmiany. Jakie choroby skóry są najtrudniejsze dla pacjenta? Sprawdź: Siedem najgorszych chorób skóry Rak skóry – rodzaje Raki skóry to najliczniejsza grupa nowotworów złośliwych skóry o pochodzeniu nabłonkowym i o niejednolitym charakterze. Wyróżnia się 3 podstawowe rodzaje raka skóry. Rak podstawnokomórkowy – Carcinoma basocellulare Taki rak skóry może rozwinąć się ze stanów przedrakowych (jak rogowacenie słoneczne) lub pojawić się samoistnie. Wygląda jak mały perełkowaty guzek, gładki i błyszczący. Bywa, że rozrasta się on odśrodkowo, powiększając swoja powierzchnię. Jest to rak o miejscowej złośliwości – wyróżnia się powolnym przebiegiem, w czasie którego nacieka podłoże i może niszczyć otaczające go tkanki. Najczęściej lokuje się na twarzy – na czole lub w okolicach nosa i oczodołów – a także na plecach, rzadziej na kończynach. Atakuje przede wszystkim osoby w podeszłym wieku. Rak podstawnokomórkowy ma kilka różnych odmian. Najczęstsza jest postać guzkowa z otaczającym ją charakterystycznym wałem, często także z poszerzonymi naczyniami krwionośnymi (teleangiektazjami). Wysoką złośliwością odznacza się rak podstawnokomórkowy wrzodziejący, wzrastający obwodowo, naciekający i drążący w głąb, co skutkuje uszkodzeniem chrząstek, kości i mięśni. Ulokowany na twarzy, drąży nawet do mózgu. Rak podstawnokomórkowy może objawiać się całkiem niepozornie – może rozwinąć się z niewielkiego zgrubienia o pojedynczych teleangiektazjach (poszerzonych naczyniach krwionośnych). Może tez wyglądać jak rosnący powoli guzek o perełkowatym kolorze czy jak pokryta strupem ranka, która nie chce się goić. Przeczytaj też: Rak podstawnokomórkowy - przyczyny, objawy, leczenie Rak kolczystokomórkowy – Carcinoma spinocellulare To schorzenie znacznie rzadsze od raka podstawnokomórkowego. Atakuje zwykle osoby w wieku średnim i podeszłym, charakteryzując się szybkim wzrostem i dużą złośliwością. Rak kolczystokomórkowy ma skłonność do naciekania podłoża (wrasta w tkanki położone pod guzem), a także do przerzutów. Zwykle umiejscowiony jest na granicy między błoną śluzową a skórą – np. w czerwieni wargowej, a także w okolicach nosa, oczodołów i narządów płciowych. Taki rak skóry często rozwija się ze stanów przedrakowych, takich jak rogowacenie słoneczne czy róg skórny. Może rozwijać się także na podłożu owrzodzeń, przewlekłych stanów zapalnych czy blizn – jest wówczas znacznie bardziej agresywny. Polecamy: 7 najlepiej rokujących nowotworów Rak brodawkujący – Carcinoma verrucosum Ten typ nowotworu skóry pojawia się na narządach płciowych, w obrębie stóp oraz w jamie ustnej. Ma on związek z obecnością wirusów brodawczaka ludzkiego – HPV 6 i HPV 11. Jego wzrost jest zwykle bardzo powolny, a powierzchnia pokrywa się masami rogowymi. Rak brodawkujący zazwyczaj nie daje przerzutów. Istotnym czynnikiem ryzyka przy raku brodawkującym jamy ustnej jest sięganie po tytoń – wciąganie go przez nos czy żucie. Rak brodawkujący na stopach ma zaś często związek z ich urazami mechanicznymi. Według statystyk raki skóry stanowią ok. 8-10% wszystkich nowotworów złośliwych – 70-80% z nich to raki podstawnokomórkowe, a ok. 20% to raki kolczystokomórkowe. Od dłuższego czasu obserwuje się stały wzrost zachorowań na nowotwory skóry w krajach europejskich. Rak skóry – profilaktyka W rozwoju raka skóry najgroźniejszym i najpoważniejszym czynnikiem jest promieniowanie słoneczne. W profilaktyce istotne jest więc maksymalne ograniczenie ekspozycji skóry na promienie UV, poprzez: stosowanie preparatów ochronnych z filtrem UV, noszenie odpowiedniej odzieży ochronnej, ograniczenie czasu spędzanego w nasłonecznionych miejscach na rzecz przebywania w cieniu. Według niektórych badań pomocne w profilaktyce raka podstawnokomórkowego może być zażywanie preparatów z selenem, zaś w zapobieganiu rogowaceniu słonecznemu – z retinoidami. Pomóc mogą też wykazujące właściwości antyoksydacyjne polifenole, które można znaleźć np. w zielonej herbacie. Przeczytaj też: Czerniak to nie tylko rak skóry. U 59-latki zdiagnozowano ten nowotwór w gałce ocznej Rak skóry - leczenie Rak skóry jest diagnozowany na podstawie obrazu klinicznego, a także badania histopatologicznego. Powinnością lekarza diagnozującego jest także zbadanie węzłów chłonnych pacjenta w okolicy, w której rozwinął się rak skóry. Podstawowym i najczęstszym sposobem leczenia raka skóry jest chirurgiczne wycięcie zmiany wraz z marginesem tkanek zdrowych. Kriochirurgia jest stosowana w przypadkach raków podstawnokomórkowych o wyraźnych granicach, ognisk nowotworowych położonych nad tkanką chrzęstną lub kostną, guzów na powiekach, nosie i małżowinach. Ponadto w leczeniu raka skóry stosuje się: terapię fotodynamiczną – metoda nieinwazyjna, w której niszczy się tkanki nowotworowe bez uszkodzeń zdrowej tkanki. W terapii fotodynamicznej wykorzystuje się reakcję fototoksyczną zachodzącą na skutek zastosowania substancji fotouczulającej i światła o odpowiedniej dla danej substancji długości fali. Ta metoda sprawdza się przede wszystkim w przypadkach stanów przedrakowych (zwłaszcza rogowacenia słonecznego), w pewnych odmianach raka podstawnokomórkowego i wczesnych stadiach raka kolczystokomórkowego. Zaletami terapii fotodynamicznej są głównie selektywność, oszczędzenie zdrowej otaczającej skóry, zadowalające wyniki kosmetyczne, wielokrotność stosowania, zastosowanie w każdym wieku; 5% maść 5-fluorouracylowa lub imikwimod - stosuje się w przypadku drobnych i powierzchownych ognisk; radioterapię - obecnie to rzadko stosowana metoda leczenia raka skóry. Jednak jest to najlepsza metoda leczenia u pacjentów, którzy nie mogą być poddani zabiegowi chirurgicznemu lub kriochirurgicznemu ze względu na stan ogólny bądź warunki miejscowe; laser CO2 - stosowany w przypadku guzków do 5 mm średnicy; interferon α-2 oraz rekombinowany interferon ß - stosowany we wstrzyknięciach doogniskowych w przypadku leczenia raków podstawnokomórkowych. Metoda jest żmudna, droga i długookresowa. Czy kwas omega-3 może pomóc w profilaktyce raka skóry? Sprawdź: Kwasy omega-3 pomagają chronić się przed rakiem skóry Rak skóry - rokowania Rak skóry może być całkowicie uleczalny, a rokowania są uzależnione przede wszystkim od umiejscowienia, grubości, wielkości, momentu zdiagnozowania raka oraz stopnia zróżnicowania nowotworu. W przypadku rozpoznania raka podstawnokomórkowego całkowite wyleczenie jest możliwe w ponad 95% przypadków. Większość miejscowych nawrotów choroby można usunąć bez większych problemów. Warto jednak pamiętać, że istnieje możliwość agresywnego przebiegu tej choroby nawet z przerzutami. W przypadku zdiagnozowania raka kolczystokomórkowego, który rozwija się na podłożu rogowacenia świetlnego, rokowanie uznaje się za dobrze. Najwyższy stopień złośliwości występuje w przypadku raka kolczystokomórkowego na podłożu blizn, przewlekłych stanów zapalnych czy w miejscach drażnionych. Warto nadmienić, że w przypadku przerzutów i zajęciu okolicznych węzłów chłonnych 5-letnie przeżycie notuje się u 20-25% pacjentów. O gorszych rokowaniach mówi się także przy diagnozowaniu zmian występujących na czerwieni wargowej, na prąciu lub sromie, chociaż za najtrudniejszą w leczeniu i rokowaniach lokalizację uznaje się błonę śluzową jamy ustnej. Czy witamina A może zmniejszać ryzyko zachorowania na raka skóry? Sprawdź: Ostatnie badania dowodzą, że witamina A zmniejsza ryzyko zachorowania na raka skóry Źródła nowotwory skóry rak skóry skóra pergaminowa stany przedrakowe i raki skóry stany przednowotworowe sromu zmiany skórne rak kolczystokomórkowy skóry czerniak promieniowanie UV promieniowanie słoneczne profilaktyka raka Swędzenie skóry w nocy - co może oznaczać? Świąd uznaje się za jedną z najbardziej dokuczliwych przypadłości, która może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Często odczuwanie tego uporczywego objawu... Hanna Turlewicz-Podbielska 12 objawów alarmowych cukrzycy widocznych na skórze. To zwiastuje problemy Cukrzyca wpływa na wiele układów organizmu człowieka, zaburzając ich prawidłowe funkcjonowanie i powodując różnorodne objawy. Niektóre oznaki cukrzycy świadczące... Marlena Kostyńska Pierwszy sygnał nowotworu widać na skórze. Dermatolog: z taką zmianą prędko do lekarza Bąble, wykwity skórne i krosty mają różne podłoże: bakteryjne, pasożytnicze, wirusowe czy alergiczne. Zmiany na skórze występują w postaci pęcherzy, plam, grudek,... Edyta Brzozowska Raka widać na skórze. Jak rozpoznać jego objawy? Zmiany skórne wskazywać mogą na to, że w organizmie rozwija się nowotwór. I wcale nie chodzi tu jedynie o czerniaka czy raki skóry. Brodawki, uporczywy świąd czy... Na twoim ciele pojawiła się wysypka? Możesz być zakażony podwariantem lub Na całym świecie odnotowywanych jest coraz więcej przypadków zakażenia podwariantami Omikrona oraz Wśród najpowszechniejszych objawów zachorowania w... Mateusz Ćwierz Objawy choroby Hashimoto widać na skórze. Siedem znaków ostrzegawczych [LISTA] Hashimoto to podstępna choroba autoimmunologiczna, której wykrycie jest naprawdę skomplikowane. Objawy mogą dotyczyć funkcjonowania całego organizmu — zobaczymy... Eliza Kania Te niepozorne nowotwory skóry są groźniejsze od czerniaka. Wyglądają niewinnie Nowotwory to grupa chorób, które spędzają sen z powiek, ale jednocześnie popychają pacjentów do regularnej diagnostyki oraz dbania o swoje zdrowie. Sprawdzamy,... Karolina Gomoła Jaki nowotwór powoduje swędzenie skóry? Ten objaw wiele mówi! Uporczywe swędzenie skóry może być objawem poważnej choroby, a nawet nowotworu. Nigdy nie lekceważ sygnałów, jakie wysyła ci organizm. Sprawdź, co może oznaczać... Hanna Szczygieł To groźny nowotwór. Na początku wygląda jak zaczerwieniona, łuszcząca się skóra Chłoniak T-komórkowy skóry to rzadki nowotwór, którego objawy we wczesnym stadium mogą przypominać egzemę lub łuszczycę. Choroba często rozwija się powoli, przez... PAP Gwiazdy Hollywood, które nie myją się codziennie. "Mydło szkodzi skórze i środowisku" “Częste mycie skraca życie” - mówi staropolskie powiedzenie. Jak się okazuje, wiele znanych hollywoodzkich aktorek i aktorów wzięło to przysłowie na poważnie.... Oskar Nawalany Jeżeli czytasz teraz ten tekst, zrób sobie małą przerwę i podejdź do swojego psa. Dokładnie go obejrzyj. Szczególną uwagę zwróć na okolice stawu łokciowego. Jeżeli w tym miejscu zobaczysz przetartą i stwardniałą skórę to, niestety, jest to modzel. Czym są modzele u psa? Jak je leczyć? Czy modzele są groźne? Na te pytania odpowiadamy w artykule. Czym są modzele? Modzele u psa to niegroźne zmiany skórne, które mogą pojawić się w okolicy stawów łokciowych, a znacznie rzadziej w okolicy stawów kolanowych. W miejscu wystąpienia zmiany skóra twardnieje, traci włos, łuszczy się i zmienia kolor. Czasami obserwujemy wysięk ropny. Mimo tego, że modzele nie zagrażają bezpośrednio zdrowiu naszego przyjaciela, warto stosować profilaktykę, żeby ich uniknąć. Natomiast w chwili gdy się pojawią, trzeba je leczyć, bo zaniedbane zmiany mogą przyczynić się do zakażeń bakteryjnych, które wymagają wdrożenia antybiotykoterapii. Zależność z rasą psów – modzele u labradora Modzele dotykają najczęściej dorosłych przedstawicieli dużych ras, na przykład labradorów, których niepochamowany apetyt przyczynia się do powstawania zmian, ale o tym powiemy później. Znacznie rzadziej modzele występują na łokciach małych psów. Co ciekawe ta dolegliwość zwykle nie pojawia się wśród psów średnich ras. Przyczyny modzeli u psa Przyczyną modzeli u psa są otarcia i ucisk w okolicy stawu łokciowego. Mechaniczne uszkodzenia powstają w chwili gdy pies śpi na twardej powierzchni (kafle, betonowa podłoga). Każde wstawanie, kładzenie się czy zmiana pozycji psa powoduje tarcie i uciska guz łokciowy, który pokryty jest niewielką ilością tkanki. Także podczas spania ciężar ciała jest przeniesiony na łokcie. Dlatego działania profilaktyczne, które mają zapobiec pojawieniu się modzeli, polegają, między innymi, na zapewnieniu psu miękkiego w profilaktyce ważne jest zadbanie o prawidłową wagę psa, ponieważ nadmierne kilogramy są kolejną przyczyną tworzenia się modzeli. Im większa jest waga psa, tym większy jest nacisk podłoża na łokieć, który, następnie, powoduje mechaniczne uszkodzenia. W powrocie do prawidłowej wagi ważny jest ruch i zabawa. Stopniowo zwiększaj aktywność fizyczną psa, wydłużaj spacery. Na wspólne wypady zabieraj zabawki do rzucania. Wcale nie musisz jechać na wymagające, górskie wyprawy, żeby twój przyjaciel stracił na wadze. Jak leczyć modzele u psa? Jeżeli jesteś szczęśliwym posiadaczem dużego psa, na przykład czekoladowego labradora, stosuj działania profilaktyczne, o których pisaliśmy powyżej. To proste patenty, w których jest moc. Co jakiś czas obejrzyj okolice stawu łokciowego psa i obserwuj ewentualne zmiany. Zadbaj o to, żeby twój przyjaciel kładł się na mięciutkim legowisku, dywanie lub na kanapie a nie na kaflach. Jeżeli utnie sobie drzemkę na twardym podłożu, delikatnie wyproś go z tego terenu. Maść na modzele u psa Natomiast w chwili gdy zaobserwujesz pierwsze zmiany (zanim modzel przybierze kształt i formę wysuszonego na słońcu krowiego placka – wybacz, ale lubimy być bezpośredni – w miejscu mechanicznego uszkodzenia zobaczysz przerzedzoną sierść i lekko zgrubiałą skórę), sięgnij po maści natłuszczające. Odpowiednią dobierze lekarz weterynarii po oględzinach. Skuteczna maść na modzele u psa zredukuje suchość skóry, natłuści naskórek, załagodzi zmianę. Maść na modzele stworzy też warstwę ochronną i przyspieszy regenerację skóry. A co zrobić, gdy takie sposoby na modzele u psa już nie działają? Zobacz preparaty chroniące skórę psa Modzele ropne u psa Musisz wiedzieć, że zaniedbane modzele często zaostrzają swoją postać. Pojawiają się pęknięcia, wysięk ropy, a nawet krwi. Modzele ropne u psa wymagają dodatkowych środków zaradczych. Oprócz maści należy stosować także płyn takim stadium bardzo łatwo o zakażenie bakteryjne rany, a ono wymaga antybiotykoterapii. W skrajnych przypadkach, gdy modzele utrudniają codzienne funkcjonowanie zwierzaka, często nawracają i przyczyniają się do zakażeń, lekarz może zalecić chirurgiczne wycięcie zmian. Jeżeli mimo leczenia, problem narasta, należy przeprowadzić dalszą diagnostykę. Modzele u psa – podsumowanie Modzele u psa, inaczej nazywane „odgniotkami” nie są groźne dla twojego przyjaciela. Niemniej jednak każda zmiana na skórze wymaga twojej uwagi i interwencji. Zadbaj o wygodne posłanie dla psa.. Kiedy zwierzak położy się na twardych kaflach, poproś go o zmianę pozwól swojemu pupilowi nadmiernie przybrać na wadze. Jeśli to robisz, przestań go podkarmiać między posiłkami. W chwili pojawienia się pierwszych zmian, sięgnij po delikatne środki pielęgnujące. Gdy zaobserwujesz wysięk ropny albo zmiany zapalne koniecznie udaj się na wizytę do lekarza. Włókniak to łagodny guz nowotworowy, który ma postać grudkowatej narośli, pojawiającej się na różnych obszarach ciała. Mimo, że włókniaki to zmiany nowotworowe, to nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, bo nie złośliwieją. Stanowią natomiast problem estetyczny i dlatego wiele osób decyduje się na usunięcie włókniaka. Jak się pozbyć włókniaków? Włókniaki mogą się pojawić na powiekach Spis treściWłókniaki - przyczynyWłókniak miękkiWłókniak twardyWłókniak: rozpoznanieJak usunąć włókniaki? Włókniaki - zarówno włókniak miękki jak i włókniak twardy - to łagodne guzy nowotworowe, które powstają z tkanki łącznej włóknistej. Mimo że są to zmiany nowotworowe, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, gdyż nie ulegają zezłośliwieniu, dlatego nie trzeba ich usuwać. Jednak wiele osób na to się decyduje, gdyż włókniaki często stanowią problem estetyczny. Dowiedz się więcej czym są nowotwory i jak się je klasyfikuje Stres a problemy ze skórą Włókniaki - przyczyny Włókniaki miękkie zwykle są zmianami wrodzonymi. Mogą się pojawić w przebiegu choroby Recklinghausena (neurofibromatoza typu 1), razem z nerwiakowłókniakami i nerwiakami. Z kolei włókniaki twarde są zmianami nabytymi – najczęściej powstają w wyniku przebytego urazu, zranienia, ukąszenia i powstałego w efekcie miejscowego stanu zapalnego. Włókniak miękki Włókniaki miękkie mają postać kulistych guzków różnej wielkości (od 1 mm do 1 cm i więcej) mogą "wyrastać" bezpośrednio ze skóry lub być z nią połączone za pomocą pasma tkanki najczęściej mają kolor skóry, choć mogą być także brunatne są miękkie w dotyku, można je wprowadzić w głąb skóry przez ucisk palcem często występują mnogo mogą się pojawić w każdym miejscu na skórze, jednak zwykle tworzą się na szyi i dekolcie, pod pachami, pod piersiami, w pachwinach, na powiekach mogą wystąpić w każdym wieku i obu płci, jednak najczęściej rozpoznaje się je u kobiet w starszym wieku Włókniak twardy Włókniaki twarde zwykle mają postać pojedynczego, małego guzka mają kolor od czerwonego do brunatnego, a powierzchnię gładką lub szorstką najczęściej występują pojedynczo zwykle pojawiają się na kończynach są twarde w dotyku Włókniak: rozpoznanie W celu zdiagnozowania włókniaka należy się udać do dermatologa (a nie do kosmetyczki). Lekarz powinien odróżnić tego typu zmiany od brodawczaków czy tłuszczaków. W przypadku licznych zmian na prąciu należy wykluczyć kłykciny kończyste. Jak usunąć włókniaki? W przypadku dużych zmian wskazane jest wycięcie chirurgiczne (jednak wówczas pozostaje blizna). W pozostałych przypadkach do wyboru jest: elektrochirurgia - zmianę wypala się za pomocą prądu elektrycznego krioterapia - guzka wymraża się ciekłym azotem laser frakcyjny CO2 – umożliwia przemianę fazową wody śródkomórkowej do postaci gazowej (pary wodnej), co skutkuje "wyparowaniem" guza. Włókniakom nie towarzyszą żadne dolegliwości, takie jak, np. ból czy świąd. Niestety, włókniaki po usunięciu mogą odrosnąć. Specjalizacje medyczne - test wiedzy Pytanie 1 z 10 W leczeniu nadwagi i otyłości specjalizuje się: bariatra balneolog endokrynolog